▌READ
AirDNA ผู้เชี่ยวชาญตรวจ DNA มนุษย์ได้จากอากาศเป็นครั้งแรก
ครั้งแรกของ DNA ที่รวบรวมได้ในอากาศและแค่เดินผ่านก็รู้ว่าใคร
[/text_box][/ux_banner] [row style=”collapse” width=”full-width” h_align=”center” padding=”20px 0px 0px 0px”][col span=”4″ span__sm=”8″ align=”left”]author : SAS Team
[/col] [col span=”2″ span__sm=”4″ align=”center”][ux_text text_align=”left” text_align__sm=”left”]▌READ
[/ux_text][/col] [col span=”2″ span__sm=”6″ align=”center”][ux_text text_align__sm=”left”]Date : 10 Apr 2021
เคยคิดไหมว่า ถ้ามีใครแอบเข้ามาในห้อง แล้วเราระบุตัวตนได้จากอากาศที่เขาเดินผ่านจะเป็นอย่างไร
เมื่อเทคโนโลยีชีวภาพอย่างการตรวจหา DNA ที่ส่วนหนึ่งถูกใช้ในการสืบสวนสอบสวนกำลังก้าวเข้าสู่มิติใหม่ เป็นครั้งแรกในรอบ 30 ปีที่เริ่มมีแสงแห่งความหวังครั้งใหม่ว่าอาชญากรรมเลวร้ายจะคลี่คลายได้ง่ายขึ้น
โดยปกติแล้วสิ่งมีชีวิตมักทิ้ง DNA หรือรหัสพันธุกรรมไว้ทุกที่ในสิ่งแวดล้อมรอบตัว เช่น เซลล์ผิวหนังที่ตายแล้วของคน การปล่อยละอองเรณูของพืช น้ำลายของสัตว์ ซึ่งที่ผ่านมาผู้เชี่ยวชาญสามารถตรวจหาดีเอ็นเอเหล่านี้ได้จากผิวน้ำไม่ก็ผืนดิน เราเรียกกันแบบเข้าใจว่าเป็นดีเอ็นเอสิ่งแวดล้อมหรือ eDNA
แต่คุณ Elizabeth Clare และทีมของเธอจาก ควีนแมรี่ มหาวิทยาลัยลอนดอนไม่หยุดอยู่แค่นั้น พวกเขาเริ่มทดลองหาดีเอ็นเอในโพรงของตุ่นหนูไร้ขนและในห้องทดลองที่ตุ่นหนูไร้ขนอาศัยอยู่ โดยการดูดอากาศจากโพรงและห้องทดลอง ผ่านตัวกรองอากาศลักษณะคล้ายกับที่ใช้ในบ้าน จากนั้นนำมาแยกดีเอ็นเอและระบุชนิด
ผลที่ได้น่าตื่นเต้นไม่แพ้หนังของไมเคิล เบย์ เมื่อทีมทดลองพบดีเอ็นเอของมนุษย์ทั้งจากอากาศบริเวณห้องและโพรงของตุ่นหนูไร้ขน ในตอนแรกทีมทดลองต่างคิดว่าเกิดการปนเปื้อน แต่เมื่อตรวจอย่างละเอียดก็พบว่าไม่ใช่ ผู้เชี่ยวชาญจึงได้นิยามดีเอ็นเอในอากาศว่า airDNA และสิ่งที่คุณ Elizabeth คิดต่อคือเราจะได้ประโยชน์อะไรเมื่อสามารถรวบรวมดีเอ็นเอสิ่งแวดล้อมจากอากาศ แทนการเก็บตัวอย่างดินหรือน้ำ
ในฐานะนักนิเวศวิทยา คุณ Elizabeth มีความหวังว่าเราจะสามารถใช้การตรวจจับดีเอ็นเอในอากาศเพื่อตามหาสัตว์สายพันธุ์หายากในพื้นที่จำกัดและอันตรายอย่างถ้ำ ใต้น้ำ หรือที่มืดได้ โดยไม่ต้องเสี่ยงและรบกวนวิถีชีวิตของสัตว์เหล่านั้น
ในเชิงนิติวิทยาศาสตร์ก็น่าสนใจไม่แพ้กัน เพราะหาก airDNA แม่นยำ เราจะสามารถระบุตัวตนคนร้ายหรือฆาตรกรได้เลยจากอากาศในจุดเกิดเหตุ แม้จะไม่มีหลักฐานทางกายภาพอย่างเลือด เหงื่อ เส้นผมหรือลายนิ้วมือก็ตาม ไม่ใช่แค่นั้นการเก็บดีเอ็นเอในอากาศ ยังสามารถตรวจหาทิศทางและระยแพร่กระจายของเชื้อไวรัสในอากาศ รวมถึงโควิดที่เรากำลังเผชิญหน้าอยู่ด้วย
คงต้องใช้เวลาอีกสักพัก เพราะทีมวิจัยกำลังศึกษาว่า airDNA สามารถตรวจและระบุได้ในขนาดพื้นกว้างแค่ไหนและระยะไกลเพียงใด แม้ว่าตอนนี้ยังมีข้อจำกัดมากมาย แต่เราเชื่อว่าเทคโนโลยีชีวภาพและความสามารถของมนุษย์จะทำให้เป็นจริงได้อย่างแน่นอน เช่นเดียวกับสมัยก่อนที่การตรวจลายนิ้วมือเพื่อระบุตัวตนยังเป็นสิ่งน่าเหลือเชื่อ ไม่ใช่เรื่องปกติเหมือนทุกวันนี้
อ้างอิง
https://peerj.com/articles/11030/
https://www.livescience.com/dna-collected-air.html
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/03/210331085742.htm
[/col][/row]